Funny Pics

My Little Phoenix

Gracefully she's cireling higher. She has the wind beneath her wings and looks down on us She said: "Robbed of my innocence, had no more time to play. I sure got my feathers burned, but I'm stronger than the flames". Here she comes, here she comes. I've been waiting for so long. Here she comes rose again from the flames my little Phoenix Eternity is set in her eyes throwing sparks back at the world that'll never die. And I think: "She has robbed of her innocence, had no more time to play. She's only a little girl, but she stronger than the flames" Here she comes, here she comes. I've been waiting for so long. Here she comes rose again from the flames my little Phoenix You've got to get close to the flame to see what it's made of You've got to get close to the flame to see what you are made of. Here she comes, here she comes. I've been waiting for so long. Here she comes rose again from the flames my little Phoenix

Good Enough των Evanescence

Under your spell again
I can't say no to you
Crave my heart and it's bleeding in your hand
I can't say no to you

Shouldn't have let you torture me so sweetly
Now I can't let go of this dream
I can't breathe but I feel

Good enough
I feel good enough for you

Drink up sweet decadence
I can't say no to you
And I've completely lost myself
And I don't mind
I can't say no to you

Shouldn't have let you
Conquer me completely
Now I can't let go of this dream
Can't believe that I feel

Good enough
I feel good enough
It's been such a long time coming,
But I feel good

And I'm still waiting for the rain to fall
Pour real life down on me
'Cause I can't hold on to anything this good enough
Am I good enough
For you to love me too?

So take care what you ask of me
'Cause I can't say no

The Islander

Το νέο video clip των Nightwish!! (και κατα τη γνώμη μου και ένα από τα καλύτερα τραγουδια του καινουριου τους cd!!)Ελπίζω να συμφωνίσετε!!!

Ο μικρός Δημητράκης και το ποδήλατο

Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό. Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε. "Μαμά", είπε ο μικρός Δημητράκης "θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου". Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας πολύ άτακτος. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο. "Φυσικά", είπε ο μικρός. Η μαμά του ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στον θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο!

Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει:

-ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ-

Αγαπητέ Θεούλη
Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα ’θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο.

Ο φίλος σου, Δημητράκης

Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε.

-ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ-

Αγαπητέ Θεούλη
Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα ’θελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σ' ευχαριστώ

Ο φίλος σου Δημητράκης

Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια.
Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και άρχισε ξανά.

-ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ-

Αγαπητέ Θεούλη

Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα ’θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.

Δημητράκης

Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό.
Έτσι έγραψε το...

-ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ -

Θεέ

Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά.
Θα γίνω καλό παιδί όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σε παρακαλώ... Ευχαριστώ

Δημητράκης

Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του 'φερνε το ποδήλατο. . . Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος. "Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα". Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε και την έχωσε κάτι από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και χαρτί.

-ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ-

Θεέ
Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου.
Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο.
(υπογραφή)
Ξέρεις ποιος

W.C.

Μια οικογένεια Άγγλων περνούσε τις διακοπές της στην Γερμανία και κατά την διάρκεια ενός περιπάτου, παρατήρησαν ένα χαριτωμένο σπιτάκι το οποίο τους φάνηκε κατάλληλο για τις επόμενες διακοπές τους. Ζήτησαν λοιπόν τον ιδιοκτήτη του και έμαθαν ότι είναι ένας διαμαρτυρόμενος πάστορας. Τον συνάντησαν, τον είδαν και συμφώνησαν να το χρησιμοποιήσουν τον επόμενο χρόνο. Γυρίζοντας όμως στην Αγγλία, η κυρία θυμήθηκε ότι δεν είχε δει το W.C. Έγραψε λοιπόν την εξής επιστολή στον πάστορα:

«Αιδεσιμότατε πάτερ, είμαι η κυρία που πριν μερικές ημέρες κλείσαμε ένα συμβόλαιο για το σπιτάκι της εξοχής, αλλά δεν πρόσεξα το W.C. Θα ήθελα λοιπόν να με πληροφορήσετε καταλλήλως σχετικά με αυτό.»

Όταν ο πάστορας πήρε το γράμμα δεν κατάλαβε την σύντμηση και έχοντας στο μυαλό του ένα μικρό αλλά γνωστό εκκλησάκι των Αγγλικανών που ονομάζεται Wabel Chapel (W.C.) με το οποίο αντιμετώπιζε προβλήματα συντήρησης, νόμιζε ότι η κυρία ζήτησε πληροφορίες γι αυτό και της απάντησε:

«Αγαπητή κυρία,
εξετίμησα το ενδιαφέρον σας και σας πληροφορώ ότι ο τόπος που σας ενδιαφέρει βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από το σπίτι, γεγονός που δυσκολεύει λίγο αυτούς που συνηθίζουν να πηγαίνουν συχνά. Όποιος δε, έχει την συνήθεια να παραμένει επί μακρόν στις διάφορες τελετές, καλό είναι να φροντίζει να έχει μαζί του και φαγητό ώστε να μπορεί να παραμένει ολόκληρη την ημέρα. Στην τοποθεσία μπορείτε να φθάσετε με ποδήλατο ή με τα πόδια, μια και το τοπίο είναι υπέροχο. Αν πάλι κάποιος βιάζεται πολύ, μπορεί να πάρει και αυτοκίνητο. Πρέπει να επισημάνω ότι θα ήταν καλύτερα να φθάνετε εγκαίρως, ώστε να μη διαταράσσεται η ησυχία των άλλων οι οποίοι είναι ήδη μέσα. Η αίθουσα διαθέτει θέσεις για 40 καθιστούς και 100 όρθιους. Υπάρχει επίσης κλιματισμός ώστε να αποφεύγονται οι δυσάρεστες μυρωδιές. Συνιστάται να φθάνετε εγκαίρως (νωρίς το πρωί) ώστε να βρίσκετε θέση για να καθίσετε. Τα παιδιά όταν είναι πολύ μικρά επιτηρούνται από τον επιστάτη κατά την διάρκεια της τελετής μέσα στα καροτσάκια ή τα καλαθάκια τους ενώ τα μεγαλύτερα κάθονται μαζί με τους γονείς τους και τραγουδούν όλοι μαζί. Στην είσοδο, θα παραλαμβάνετε ένα χαρτί αλλά σε περίπτωση που δεν φθάσει, τα χαρτιά χρησιμοποιούνται ανά δύο άτομα. Τα φύλλα επιστρέφονται κατά την έξοδο, αν είναι δυνατόν σε καλή κατάσταση ώστε να χρησιμοποιηθούν και πάλι. Υπάρχουν μεγάφωνα για την ενίσχυση των ηχείων, έτσι ώστε τα συμβαίνοντα στην αίθουσα να ακούγονται και στο προαύλιο. Τέλος αυτά που συλλέγονται μετά από την τελετή, μοιράζονται στους φτωχούς της περιοχής. Αρκετές φορές έρχονται και φωτογράφοι, οι οποίοι αποθανατίζουν τις διάφορες φάσεις ώστε να έχετε αναμνήσεις από μια πράξη σας τόσο ανθρώπινη.

Εις το επανειδείν με τον αξιότιμο σύζυγό σας.
Ο πάστωρ.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ BUSH

George: Condi! Nice to see you. What's happening?
Condi: Sir, I have the report here about the new leader of China .
George: Great. Lay it on me.
Condi: Hu is the new leader of China .
George: That's what I want to know.
Condi: That's what I'm telling you.
George: That's what I'm asking you. Who is the new leader of China?
Condi: Yes.
George: I mean the fellow's name.
Condi: Hu.
George: The guy in China.
Condi: Hu.
George: The new leader of...

unanswerable questions...

How much does a man live, after all?
Does he live a thousand days, or one only?
For a week, or for several centuries?
How long does a man spend dying?
What does it mean to say "for ever"?

PABLO NERUDA

Η προσευχή του δάσους

Εμπήκα μέσα στην απέραντη εκκλησιά,

που ανθρώπου χέρι δεν την έχει κτίσει

και πέρα ως πέρα έχει σκεπή τον ουρανό,

στην εκκλησιά, πούχει στολίδια της την φύση!



Τα δέντρα, σαν κατάρτια δίχως τελειωμό,

με τα γερά κλαδιά τους απλωμένα,

χέρια πιστών έμοιαζαν κείνο το πρωί

για κάποια δέηση όλα μαζ’ υψωμένα!



Του δάσους ψέλναν οι αναρίθμητες φωνές

σεμνά της Κυριακής τη λειτουργία

κι’ έχυναν τ’ ανθουλάκι αντί λιβανωτό

το μύρο τους για την ημέρα την αγία!



Καντήλια και λαμπάδες είχαν αναφτεί

από την κάθε μιά του ηλίου αχτίδα.

Παντού ο ύμνος εσκορπιώνταν της χαράς

κι’ έλαμπε της ζωής άσβηστη η ελπίδα!



Στον άγιον τόπο μακρινός προσκυνητής

γονάτισε μ’ ευλάβεια κ’ ψυχή μου

και τότε ενώθηκε, σα μέσα σ’ εκκλησιά

στης Κυριακής την προσευχή